ASSALAM
Kisah ini berlaku pada 23/4/2013 (selasa)...
Pada awalnya aleya sekadar diserang demam biasa pada hari isnin...tapi bila sy bagi ubat katanya dah ok..so tiada apa2 yg merisaukan...so sekolah seperti biasa..tapi bila balik dia mengadu letih & penat..katanya macam demam balik..so sy bagi lagi ubat (malamnya)...dan sy tanya kat sekolah ada apa2 ujian tak dan dia kata ada..tadi siang mmg ada ujian..dan esok(selasa) pun ada..so sy buat keputusan agar dia pergi dulu sekolah dan jika betul2 tak larat bagitahu cikgu...KEESOKANNYA..
SELASA (23/4/13)...selepas lunch hours..sy terima call dari aleya (waktu rehat sekolah petang) dlm kul 3 lebih...dia mengadu dia muntah2..dah 3 kali..makan muntah..makan muntah..pastu dia mengadu sakit perut..sy panik juga dah le keje jauh..so sy cakap bagitahu cikgu & suh cikgu telefon ibu...then dipendekkan citer sy dapat call dari cikgunya dlm kul 4 lebih...(seblom tu sy dah bgitau cik hb suh standby tuk amik aleya) mengatakan aleya sakit..terus sy cakap akan dtg ambik...dan sy pun terus call cik hb suh ambil coz tempat cik hb lagi dekat dari sy..biasalah dalam waktu keje..bila nak keluar emergency tu mcm2 lah nak isi itu isi ini..gitu gini dalam kul 5 gak baru sampai skolah..time mmg dah nak balik keje..so lepas amik aleya cik hb amik sy dulu..masa dlm kete tu mmg aleya merengek jer..sakit katanya (sakit perut)..sy cuba tenangkan seboleh mungkin..risau jgn citerlah masa tu...terus ke KPL HSI....nasib org tak ramai..bila cek..amik darah..air kencing semua..mmg demam..tapi bila sy bagitahu doc dia sakit perut..hingga nak berjalan pun terbongkok2..tak boleh tegak..doc dah suspek APENDIKS...so dia minta bawa ke kecemasan HSI..bawak surat...naik ambulan...masa tu sy bawak kereta cik hb dgn aleya..coz dia tak larat nak jalan..kenelah cik hb dukung...waktu masa tu dalam kul 8 malam...masa tu mak dah tepon tanye nape lambat..so sy pun citer la skit kenape...& mintak mak jagakan dulu amirah & aidil..
DI KECEMASAN HSI.. biasalah mmg ramai org tapi disebabkan sy naik ambulans & ada surat dari doc..so cepatlah nama dipanggil..mula2 sy masuk sama..tapi bila aleya di tahan dalam wad sementara di kecemasan hanya sorang je boleh jaga..so cik hb suh sy dok luar....dalam hati berdoa dan berdoa..menitis juga airmata sy tapi sy cover2 juga org ramai..lama juga dalam..wad tu..hinggalah cik hb keluar katanya..80% doc suspek apendiks..so..aleya mesti di tahan di wad HSI untuk rujukan seterusnya...kerana melihatkan pada keadaanya doc risau jika apendiksnya pecah didalam..Ya Allah...masa tu hanya tuhan yg tahu dlm hati sy....sy pula masuk tgokan aleya sementara cik hb mula telefon mak & adik2....bila sy masuk di wad sementara tu..sy lihat aleya mcm khayal nak tidur..dia mmg penat sy rasa..tapi x boleh nak tidur kerana sakit perut...& apa yg dia minta ialah nak makan..tapi apakan daya doc tak bagi dia mengisi perut hingga keputusan dari pakar...so sy hanya mampu tenangkannya..dlm masa yg sama sy dah menangis!!!..doc cuba tenangkan sy katanya "pihak dia hanya suspek apendiksnya pecah kerana melihatkan keadaan aleya yg begitu sakit...puan jgn risau...kami cuba sebaik mungkin " so sy cuba relaks & tenangkan fikiran...& cik hb pun masuk..cik hb pun tenangkan sy juga..dan dia suh sy balik dulu kemas2 brg aleya coz nak admit wad..& sy akur dgn katanya....sy balik rumah dlm kul 9 lebih...terus kemas2 brg..bersihkan badan...solat.& nasib baik aidil tengah tidur..tidaklah dia menangis nak ikut sy...cuma amirah je byk betul soalannya..kenelah sy menjawab dlm kepenatan..tak sempat jamah makanan..tapi ada bekalan mak suh bawa..(masa tu mmg tak terasa lapor, lupa diri ini berdua hanya air mineral jer sy minum)..TAPI dlm pada sedang bersiap2 tu cik hb call..katanya aleya dah dimasukkan ke wad & doktor pakar nak buat operation malam itu juga..dalam pukul 11 mlm nanti..ya allah..terkejut la sy..apalagi mak pun sama2 terkejut..so makin tak keruan sy..mcm mengigil je nak buat itu ini...so relaks2..sy kuatkan hati..dah siap semua..sy pesan kat mak apa2 sy call..sy pesan kat amirah doakan akak..nnti akak dah operate ibu balik..sy cium aidil yg tengah tido..& salam mak sy pun menuju ke HSI dlm kul 10 lebih..hanya tuhan yg tahu..dah lama sy tak drive sorang2...waktu malam..dlm keadaan berbadan dua..dlm keadaan fikiran runsing..hanya berdoa agar semuanya di lindungi...TIBA di HSI..carik parking yg mana boleh jer.. masa tu tak pk dekat ke jauh yg penting dah parking..sy berjalan bagai masuk bertanding jalan kaki..sampai gate security termengah2..hingga makcik security tu ckp sabo dik sabo..terus sy minta kebenaran & naik tingkat 6b..(wad pembedahan)..sampai jer..aleya masih tengah menahan sakit....cik hb cakap..doc pakar yg memeriksanya adalah doc yg sama merawat cik hb masa operate hernianya dulu..so dia dah kenal..sebab tu doc tu nak buat mlm tu ..lagipun mmg 80% apendiks..so doc takut tunggu lama nnti pecah so operate mlm tu jugak...sy hanya mampu istighfar je masa tu..& sambil2 tu sy ckp cik hb kita makan dulu..sementara nak tunggu aleya...so makanlah sy berdua dgn cik hb seadanya jer sekadar alas perut...coz dari ptg perut x berisi...aleya mmg xleh makan..sian kat dia..KIRA2 kul 12 barulah aleya ditolak ke bilik pembedahan...sy & cik hb menunggu diluar..lama juga & lebih kurang pukul 1.30 pagi dok panggil..minta kebilik perbincangan family..dak duk dak duk hati sy...rupanya doc nak bagitahu ALHAMDULILLAH pembedahan berjaya..mmg ada apendiks tapi nasib baik tak pecah lagi..& hanya sedikit jer apendiknya yg dipotong...SYUKUR3 sgt masa tu...so doc hanya cakap kene tunggu aleya sedar baru boleh hantar ke wad semula...lama juga nak tunggu sedar adalah dlm 40 minit....dalam masa nak tunggu sedar tu barulah fikiran sy kembali tenang..& rasa sgt2 bersyukur...hingga sy berkata sambil memandang kelangit.."terima kasih ya allah kau makbulkan doaku" oklah jom tgok gambor apa yg ada..(sejak dah lama tak buat n3..sy asyik lupe je nak snap2)...
Menahan sakit...masa ni dah siap2 untuk ke bilik bedah.
Lepas duduk baring pulak..tak keruan tgok dia..
ALHAMDULILLAH...
selesai pembedahan masa ni dah sedar baru diambil untuk balik ke wad.
Menuju ke lif..sori blurr..snap sambil berjalan
Tido..kesan saki baki ubat bius..aleya semacam mamai jer..xpelah biarkan dia rest..tapi tgoklah kaki dia..mcm tido kat rumah plak..
Melihatkannya..rasa kesian..kecik2 dah kene belah perut walaupun kecil..tapi aleya pada sy mmg kuat semangat...tidak byk ragam melainkan sakit perut jer..yg lain apa doc suruh dia ikut.
SYUKUR YA ALLAH...segalanya diperkenan & dipermudahkan..AMIN
Selesai semuanya...sy pun pulang ke rumah seorg diri..tapikan suasana agak seram ketika sy berjalan dari bangunan menuju ke kereta...masa tu sy mmg x terpk untuk minta cik hb temankan turun sampai ke parking..yg sy pk anak aku dah selamat..cik hb tanye juga boleh tak balik..sy ckp ok..so masa nak turun tu...dari tingkat 6..pintu lif bukak jer...kosong..baru sy terpk aku kat hospital..dah tengah malam dlm kul 2 lebih..sorang2..kenapelah aku berani sgt harini.( dah le masa tunggu aleya sedar boleh pulak sy berbual dgn auntie guard pasal hantu..sy leh tanye dia hospital ni ada hantu tak auntie..dia jwb dulu ada la kes tapi skrg xde) nak tak nak sy nekad ..masuk juga lif..dlm lif kumat kamit sy membaca..sampai je bawah alhamdulillah..setel 1 kes..nak ker parking plak..kene lalu jambatan gantung tu..sy tak berani tgok bawah..sepanjang ke parking tu..xde sorang pun..yg ada guard tengah tido...kat luar pintu pun guard tengah tido..sy nekad lagi..ya allah lindungi aku..sape yg penah ke HSI mesti tahu jauh tempat parking dgn bangunan hospitalkan??..so dah le sy parking agak jauh masa datang..ada byk pokok2 besar plak..kete mmg tak byk...tapi SERAMMMM...mata sy melilau sekeliling..kiri kanan depan belakang sambil jalan tu..mulut jgn citer ntah ape2 je sy baca..yg heran manalah guard yg jaga parking tak nampak langsung...punyelah sy takooott masa tu..tapi ALHAMDULILLAH...sekali lagi ALLAH lindungi sy..nampak je bayang kereta trus tekan alarm..sampai jer terus sy masuk tekan log..stat enjin terus jalan xdenye nak tunggu enjin panas ke ape...rupenye guard parking ada kat simpang nak kluar depan KPL tengah tido..kalau lah apa2 jadik mmg jauh dari sy...so drive ke rumah sorang2 tengah malam..x byk kereta..tak berani nak tgok cermin blakang..sy sampai rumah tepat kul 3 pagi..tepon mak suh bukak pintu..terus tido umah mak..xde nak bual2 mate dah ngantuk..esoknya baru citer..tapi pepagi dah bangun coz amirah nak skolah..& sy nak kene bgtau cikgu skolah aleya ..agak bz jugalah..so 3 hari sy amik cuti untuk jaga aleya gilir2 kat HSI...coz lepas operate tu demam aleya tak kebah2..suhu 38..39..40..turun naik jer..mungkin terkejut agaknya..alhamdulillah sy sentiasa bagi dia semangat..hinggalah hari jumaat 26/4/2013 akhirnya aleya dibenarkan pulang..gembiranya lebih2 lagi adik2 dia asyik tanye jer akak mane..bila tepon sedih2..jer..budak2 bila depan mata bergaduh..bila berjauhan rindu..
Sekarang aleya masih bercuti..beransur pulih..tapi rasanya esok dia nak kesekolah agama coz peperiksaan pertengahan tahun dah bermula tapi tak lama 3 hari jer..mudah2han aleya berjaya menjawab dgn mudah.
OK lah terima kasih kerana membaca cerita sy yg panjang lebar ni..hanya sekadar utk berkongsi pengalaman..jumpa lagi
IN SYAA ALLAH.
Nota : sy hairan sepanjang menjaga aleya takde pulak sy mabuk2..tapi bila aleya keluar je spital..esoknya kembalilah uwekk setiap pagi....agaknya tuhan nak permudahkan urusan sy menjaga aleya..SYUKUR..
